Argazkia: Labayru Fundazioa
abarrancar Es
1 vb. Formar barrancos en un terreno
trokak | trokarroak | (mendi)arroak | hatxarteak/haitzarteak | zakoiluak | sakanak egin, trokez | trokarroz | (mendi)arroz | hatxartez/haitzartez | zakoiluz | sakanez bete.
2 vb., vb. prnl. Meter o caer en barrancos
troken | trokarroen | (mendi)arroen | hatxarteen/haitzarteen | zakoiluen | sakanen artetik sartu; // sólo [vb.] troken | trokarroen | (mendi)arroen | zakoiluen | sakanen artetik eroan/eraman, hatxarteen artetik eroan/haitzarteen artetik eraman; sólo [vb. prnl.] troken | trokarroen | (mendi)arroen | hatxarteen/haitzarteen | zakoiluen | sakanen artetik jausi.
El animal se abarrancó y se lesionó una pata: Animalia troken artetik jausi eta hanka baten min hartu eban. (bizk)
3 vb., vb. prnl. Encallar una embarcación
hondoa | behea | barrena | lur jo, hondartu.
El yate se abarrancó en un arenal: Ontzia legartzan hondartu zen. (bat)