Labayru Hiztegia

Iruzkinak eta proposamenak

agobiar Es: 1 vb., vb. prnl. Fatigar

nekatu, akitu, kantsau/kantsatu, abaildu, eten, ebagi/ebaki, trenkatu; expr lehertu, sastu; // sólo [vb.] -(r)i nekatu | kantsau/kantsatu | lehertu eragin, leherrarazo/leherrarazi; sólo [vb. prnl.] unatu, porrokatu; expr eiho/eho, sats | leher egin.

Las formas causativas se crean añadiendo a la raíz verbal -arazo/-arazi, y tb. en vizc. -azo al participio.

Me agobia estar en un bar entre tanta gente: Taberna baten hainbeste jenderen artean egoteak nekatu egiten nau. (bat)

: 2 vb., vb. prnl. Apurar o inquietar

urduritu, artegau/artegatu, larritu, estutu, arduratu, kezkatu, odol txarra egin (expr.), aztorau/aztoratu, grinatu; turbar asaldatu, azorau/azoratu; // sólo [vb. prnl.] arranguratu (gralm. en oraciones o contextos negativos), goganbehartu, zirindu, kexau/kexatu, antsiau/antsiatu (preocuparse).

Si estoy un mes sin trabajar me agobio: Hile bat beharrik egin barik egon ezkero, artegau egiten naz. (bizk)