Argazkia: Labayru Fundazioa
animal Es
1 adj. De los animales
animalien, piztien, animalia-*, pizti-*, animali.
Instinto animal: Animalia- sena, animalien sena.
2 adj., s. (col.) (Persona) ignorante o bruta
asto, astapotro, astakirten, astalapiko, ezjakin, abere (fig.).
¡Qué animal es! ¿Cómo le ha podido decir eso?: Ha bai ha astapotroa! Zelan esan leio hori?
sin bestia
3 s. Ser vivo
animalia, abere, hazgai, piztia (doméstico; frec. peyor.), hazkurri (que se cría desde joven).