Argazkia: Labayru Fundazioa
arbin Eu
1 adj., adb.
apurado -da, inquieto -ta, agobiado -da. Tb. se dice de la persona enferma.
Inoiz ez lez agertzen zan arbin; ardura handiren bat erabilen barruan: Se mostraba apurada como nunca; alguna preocupación importante le carcomía por dentro. (bizk)
Hor jagok arbin, neska-lagunari begira dagoala!: ¡Está inquieto mirando a su novia! (bizk)
sin urduri, artega
2 adj.
de genio vivo; muy enfadado, colérico -ca.
Izatez arbina da, baina bihotz onekoa: Tiene genio, pero es de buen corazón.
Arbin parau zan bere kontra berbetan gengozala entzukeran: Montó en cólera al escuchar que estábamos hablando de ella. (bizk)
3 iz.
4 adj., adb.
Hau bero arbina!: ¡Qué calor más sofocante!
Denporea arbin dago gaur: El tiempo es sofocante hoy. (bizk)
sin sargori, sapa