Argazkia: Labayru Fundazioa
arrimar Es
1 vb. Acercar
hurreratu, hurbildu, gerturatu, parajetu, arrimau/arrimatu, alboratu.
Arrimó su boca a mis labios y me besó: Ahoa nire ezpainetara gerturatu eta musu eman zidan.
sin pegar
2 vb. Arrinconar
bazter(rera)tu, zoko(ndo)ratu, txokoratu (expr.), bazterrera eroan/eraman | bota.
El pelotari arrimó la pelota y su compañero le hizo el último tanto: Pelotariak pelotea baztertu eban eta, tak, besteak azken tantua egin.
3 vb. (col.) Dar o pegar un golpe
jo, emon/eman, sartu.
Nos arrimaron una hostia a cada uno: Ostia bana emon euskuen, di-da!
4 vb. prnl. Amancebarse
arrimau/arrimatu, alkarregaz/elkarrekin bizi izan, ibili, hasi, ohaidetu (convertirse en amantes), oheratu (acostarse), sexu hartu-emona(k) euki/sexu harremana(k) eduki (tener relaciones; tb. con maitetasun/maitasun).
Se arrimaron a la segunda semana de relación: Bigarren astea egin eta arrimau egin ziran; ezagutu eta bi aste garrenera alkarregaz joan ziran biziten.
5 vb. prnl. Buscar apoyo
babesa | laguntzea/laguntza bilatu, jo, arrimau/arrimatu.