Argazkia: Labayru Fundazioa
bárbaro -ra Es
1 adj., s. (Persona) incivilizada o salvaje
basati, hezibako/hezigabe, zurkatx/zurkaitz, hezgai, basakristau, basotar.
No habían vivido en sociedad y eran, por tanto, auténticos bárbaros: Gizartean bizi gabeak ziren; basati hutsak, beraz.
2 adj., s. (Persona) inculta
eskolabako/eskolagabe, ezikasi, ezjakin, ikasibako/ikasgabe, ikasi gitxiko/gutxiko, jakin-eskas, letrabaga/letragabe.
3 adj., s. (Persona) atrevida o temeraria
ausart(i), adoretsu, urten/irten, kementsu, ausarditsu, azarri, ozar.
¡Tiene diez años, pero es un chico bárbaro!: Hamar urte badaukaz be, mutiko ausarta da bera!
4 adj., s. (Persona) extranjera
5 adj., s. (Individuo) de los pueblos del centro y norte de Europa que invadieron el Imperio Romano