Argazkia: Labayru Fundazioa
bakartu Eu
1 ad. da, ad. dau
aislar(se), separar(se); incomunicar(se).
Egurgileak basoan beharrean bakartuta egoten ziran: Los leñadores trabajaban aislados en el monte. (bizk)
Ameriketara joan zan ardiak jagoten eta bakartuta bizi izan zan urteetan: Se fue a América a cuidar ovejas y vivió incomunicado durante muchos años. (bizk)
Presorik maltzurrenak bakartu egin dituzte kartzelan: Han aislado a los presos más peligrosos en la cárcel. (bat)
sin isolatu
2 ad. da
separarse un matrimonio.
Senar-emazteak bakartu ziranetik, seme-alabak batetik bestera dabilz: Desde que se separaron, sus hijos andan de un lado para otro. (bizk)
3 ad. da
distinguirse, sobresalir.