Argazkia: Labayru Fundazioa
burudun Eu
1 adj.
que tiene cabeza.
Burudun orratz bategaz katigatuta daroa zapia.
Kipula burudunak gura dodaz, ez kipula-orriak.
2 adj.
Buruduna zala-ta, taldeko guztiak beragana joten eben aholku bila.
sin zentzundun (bizk)/zentzudun (bat), zuhur, azkar, heldu