Argazkia: Labayru Fundazioa
burudun Eu
1 adj.
que tiene cabeza.
Burudun orratz bategaz katigatuta daroa zapia: El pañuelo lo lleva atado con una aguja con cabeza. (bizk)
Kipula burudunak gura dodaz, ez kipula-orriak: Quiero cabezas de cebolla, no hojas de cebolla. (bizk)
2 adj.
Buruduna zala-ta, taldeko guztiak beragana joten eben aholku bila: Como era la más sensata del grupo, todos iban a donde ella a pedir consejos. (bizk)
sin zentzundun (bizk)/zentzudun (bat), zuhur, azkar, heldu