Argazkia: Labayru Fundazioa
cabecear Es
1 vb. Mover la cabeza
buruari eragin (con intención), burua mobidu/mugitu.
Cabeceó para indicar que no estaba de acuerdo: Buruari eragin eutsan bat ez etorrela adierazoteko.
2 vb. Dar cabezadas por efecto del sueño
burua jausi; expr baijauna egin, baijaunaka ibili.
Iba cabeceando por el sueño: Baijaunaka joian.
3 vb. En deporte
buruaz/buruz jo.
Cabeceó en la misma puerta, pero el balón no llegó a entrar: Ate-atean buruaz jo eban, baina baloia kanpora joan zan.
4 vb. Ref. a embarcaciones, hacer un movimiento de proa a popa
zibuzabua egin, zabuka | kabezadaka egin (tb. con ibili), kulunkatu, kabezadea emon/kabezada eman.
Al enfrentarnos al viento es cuando comenzó el barco a cabecear: Haizearen barrura joan ginanean hasi zan ontzia kabezadaka.