Argazkia: Labayru Fundazioa
cosa Es
1 s.f. Todo lo que existe
gauza, izaki, izakari.
2 s.f. Objeto inanimado
(zer)gauza, -ki, -kari, -garri; frec. en composición gai, gailu.
Cosa de comer: Jakia, jatekoa.
Cosa para jugar: Jostailua.
Cosa de agraceder: Eskergarria.
Cosa para calentar: Berogailua.
3 s.f. Aquello de lo que se trata
kontu, gai, gauza.
La cosa no es terminar pronto, sino hacerlo bien: Gauza ez da arin amaitzea, ondo egitea baino.
4 s.f. Nada, casi nada (en negat.)
ezer [be(re)/ere] ez, deus(ik) ez, traustik | garaurik [be(re)/ere] ez (cosa alguna); en relat. (en negat.) [aux.]-(e)nik (ez) (cosa alguna que).
No hay cosa que no haya visto: Ez dago ikusi ez dauenik.
No sabe cosa alguna: Traustik bere ez daki.