Argazkia: Labayru Fundazioa
decente Es
1 adj. Que es honrado o digno
zintzo, artez, zuzen, ondradu/ondratu, prestu, garbi, jaseko (apropiado); respetuoso lotsadun, adeitsu.
Aunque algunos opinen lo contrario, es un hombre decente: Batzuek kontrakoa pentsau arren, gizon zintzoa da.
2 adj. Que es honesto o pudoroso
garbi, dezente, lizuna | lohia | za(n)tarra ez dan(a)/den(a).
Son los nuestros unos bailes muy decentes: Gure dantzok ez dira bape zantarrak.
3 adj. Que es limpio y aseado
garbi, txukun, apain, kurioso, zehatz, modu | era oneko (compuesto).
Tienes la habitación bastante decente: Nahiko txukun daukazu logela.
4 adj. Que tiene suficiente calidad
itxura(z)ko, jaseko, ganorazko, zuztarrezko, itxuroso, dezente; de calidad considerable ohidalango, ohidalezko, elegante (col.), alazoko (muy bueno).
Amueblaremos el nuevo despacho con mesas decentes: Jaseko mahaiak ekarriko ditugu bulego berrira.
Mi padre se ha retirado con un sueldo muy decente: Gure aita ohidalango alogeraz jubilau da.