Labayru Hiztegia

Iruzkinak eta proposamenak

derrengar Es: 1 vb. Cansarse mucho

nekatu, kantsau/kantsatu, unatu, akitu, ahitu; expr errementau/errementatu, neka-neka | apurtu-apurtu egin, sats | leher | abail egin, eiho/eho, etenak egin.

: 2 vb., vb. prnl. Desriñonar o deslomar

[-(r)i] bizkarra | mokorra | lepoa hausi/hautsi (tb. con apurtu, mindu, minberatu y lesionau/lesionatu); // sólo [vb. prnl.] bizkarrean | mokorrean | lepoan min hartu.

Se derrengó al cargar la carreta: Gurdia kargetan hartu eban min bizkarrean.

: 3 vb., vb. prnl. Torcer a un lado

makurtu, okertu, bihurtu, malgutu, saihestu, kakotu, hausi/hautsi (quebrar), makotu (encorvar).

El níspero se ha derrengado por el peso: Pisuaren pisuaz mesmeruondoa okertu egin da.

¡Levantaos de la sillita, la vais a derrengar!: Altzau zaiteze aulkitxutik, hausi behar dozue eta!