Argazkia: Labayru Fundazioa
dislocar Es
1 vb. Hacer perder el tino o trastocar
bere bidetik | onetik | senetik | lekutik atera (precedido de gen. reflexivo), nahastau/nahastatu, hankaz | azpiko(a)z gora ipini (expr.), manipulau/manipulatu; exasperar haserratu/haserretu, sutu, erauzi; turbar harritu, estutu.
No disloques lo ocurrido, cuéntalo tal y como ocurrió: Ez eizu jazotakoa manipulau, kontau eizu pasau zan moduan.
2 vb., vb. prnl. Ref. a huesos y articulaciones, sacar de su lugar
bihortu/bihurtu, bihurritu, trokau/trokatu, atera, destokitu, kolokatu, trenkatu, trukau/trukatu; // sólo [vb. prnl.] lokatu.
Se dislocó la rodilla jugando al fútbol: Futbolean jokatzen belauna trokau eban.