Argazkia: Labayru Fundazioa
disparar Es
1 vb. Lanzar un objeto
jaurti, bota, e(ra)gotzi, jaurtigi/jaurtiki, iraitzi, urtigi/aurtiki (clás.).
El delantero disparó el balón con mucha fuerza: Aurrelariak indar handiaz jaurti eban baloia. (bizk)
2 vb. prnl. Aumentar rápidamente
itzel igon/igo | handitu | ugaritu | altzau/altxatu, itzel gora egin.
Se ha disparado el precio de la vivienda: Etxebizitzaren prezioak itzel igon dau. (bizk)
3 vb., vb. prnl. Ref. a armas, despedir su carga
Disparé desde lejos: Urrunetik egin nuen tiro. (bat)
4 vb., vb. prnl. Soltar el mecanismo de una máquina
kliskatu, klak | kliska egin; // solo [vb.] kliskagailua sakatu.