Labayru Hiztegia

dominar Es

1 vb. Ejercer dominio o mandar

menpe(ra)tu, menderatu, hankape(ra)tu, oinpe(ra)tu, buztarpetu/uztarpe(ra)tu, azpian hartu, oilartu (fig.); vencer, prevalecer [-(r)i] ga(i)nea/gaina hartu, goiartu, garaitu, nagusitu, -(r)i jaundu.

Su ejército dominó toda Europa: Haren armadak Europa osoa menderatu zuen.

sin domeñar

2 vb. Sobresalir

nagusitu, nabarmendu, gailendu, oilartu (fig.), nagusi | nabarmen izan.

En sus obras domina la poesía: Horren lanen artean olerkiak dira nagusi.

sin prevalecer

3 vb. Conocer perfectamente

jakintsua | aditua izan, ondo/ongi jakin.

Domina muy bien el inglés: Ingelesa ondo daki; aditua da ingelesean.

4 vb. Divisar

begiztau/begiztatu (a lo lejos), bistatu, ikusi.

Desde aquí se domina todo el pueblo: Hemendik herria oso-osorik ikusten da.

5 vb., vb. prnl. Reprimir

erreprimidu/erreprimitu, dominau/dominatu, kontrolau/kontrolatu; // sólo [vb.] [-(r)i] sakatu, -(r)i (barruan) eutsi, galarazo/galarazi (impedir); sólo [vb. prnl.], comedirse bere burua dominau/dominatu | kontrolau/kontrolatu (precedido de gen. reflexivo).

Las tentaciones hay que dominarlas: Tentazinoei eutsi egin behar jake.

No pudo dominarse: Ezin izan eban bere burua dominau.

sin domar