Argazkia: Labayru Fundazioa
dormir Es
1 vb. Pernoctar
gaua emon/eman | igaro | iragan.
Ayer no dormí aquí: Atzo gaua kanpoan emon neban.
sin pernoctar
2 vb. (col.), (euf.) Tener relaciones sexuales
oheratu, narrua/larrua jo, narrutan/larrutan egin.
Nunca dormiría con ese chico: Ez nintzateke mutil horregaz sekula santan oheratuko.
3 vb. Producir aburrimiento
lokartu, gogaitu, aspertu, aburridu/aburritu, abrozidu, nekatu (cansar).
Las formas causativas se crean añadiendo a la raíz verbal -arazo/-arazi y eragin al participio.
Esa canción duerme a cualquiera: Kanta hori entzunda edonor lokartu leiteke.
4 vb. prnl. Ref. a miembros del cuerpo, adormecerse
-(r)i inurritu | lokartu, -(r)i inurriak hartu, sorgortu, mokortu; ref. a dedos sormindu/zurmindu, sumindu; entumecerse kipautu, hozmindu, ikoldu.
Se me ha dormido el brazo: Besoa inurritu egin zait.
sin adormecer
5 vb., vb. prnl. Estar en estado de reposo
lo(ak) hartu, lo egin | egon, lokartu; // sólo [vb.] -(r)i lo eragin.
En lenguaje infantil: lo-lo | obaba egin.
Dormir larga y profundamente: Loak egin.
Dormir todo lo que se quiere: Lo nahia egin, lo aspertu bat egin.
Dormir la siesta: Siestea/siesta | abaro | biao egin.
Dormir la borrachera: Mozkorra egosi, katua kendu.
Estar medio dormido: Zirri-zorro egon.