Argazkia: Labayru Fundazioa
enfurecer Es
1 vb. prnl. Ref. al mar, agitarse
harrotu, haserratu/haserretu, handitu.
2 vb., vb. prnl. Poner furioso o enfadar
haserratu/haserretu, ernegau/ernegatu, berotu, arbindu, sutu, sumindu, pipertu, berdetu/berdatu, amorratu (irritar); // sólo [vb.] -(r)i haserratu/haserretu | ernegau/ernegatu eragin, ernegarazo/ernegarazi; sólo [vb. prnl.] bero-bero egin, arrabiau/errabiatu, gorbiztu; expr deabruak hartu; fig otsotu, zezendu.
Las formas causativas se crean añadiendo a la raíz verbal -arazo/-arazi, y tb. en vizc. -azo al participio.
No te enfurezcas, todo se solucionará: Ez eizu ernegau, gauzak arteztuko doguz eta.