Argazkia: Labayru Fundazioa
estallar Es
1 vb. Sobrevenir u ocurrir
sortu, urten/irten, hasi, gertatu.
Cuando menos se esperaba estalló el motín: Matxinadea sortu zan gitxien espero zanean.
Tendría tan solo unos meses al estallar la guerra: Mantarretako umea izango zan gerreak urten ebanean.
2 vb. Manifestar una pasión
agertu, azaldu, agiri/ageri izan, kanporatu, nabarmendu, bistaratu, beretik urten/irten, -(r)i emon/eman (echarse a).
Estalló de puro contento: Beretik urten beharrean egoan pozaren pozaz.
Estalló en carcajadas: Barre zoroari emon eutsan.
3 vb. (fig.) Reventar
lehertu, eztanda | leher egin, errementau/errementatu, zartau/zartatu, plast | zart | zapart egin (expr.).
Las formas causativas se crean añadiendo a la raíz verbal -arazo/-arazi y eragin al participio.
El niño se echó a llorar cuando estalló el globo: Globoa lehertu zanean, umea negarrez hasi zan.
La bomba estalló a las tres de la madrugada: Lehergailuak goizaldeko hiruretan egin eban eztanda.
sin explotar