Argazkia: Labayru Fundazioa
hacedor -a Es
1 adj. Que hace, causa o ejecuta algo
egiten dauen(a)/duen(a), sortzen | kreatzen dauen(a)/duen(a) (que crea).
2 adj./s. Persona que hace algo
Hacedor del bien: Ongilea.
Hacedor del mal: Gaizkilea.
Hacedor de pan: Okina.
Hacedor de carbón: Ikazgina/ikazkina.