Labayru Hiztegia

DICCIONARIO
LABAYRU DICCIONARIO
FRASEOLÓGICO
Argazkia: Labayru Fundazioa
Comentarios y sugerencias
harrapatzaile Eu
1 iz., adj.
que coge, que pilla, que captura; rapaz, ladrón -a.
Lapurrak eta harrapatzaileak, danak batzen dira leku baten.
sin ebasle, ebastaile, txori, eskulohi, eskuzikin
2 iz., adj. Zool.
rapaz, depredador -a.
Otso harrapatzaileen modukoak dira.
Hegazti harrapatzailea.
sin harrapari, harrapakari, harrapatari
3 iz. (pl.) Zool.
rapaces. Ref. al taxón.
sin harrapari, harrapakari, harrapatari