Argazkia: Labayru Fundazioa
inocente Es
1adj. Que no es dañino
kaltebako/kaltegabe, gatxbako/gaitzgabe, kalterik egiten ez deutsan(a)/dion(a), ezer egiten ez dauen(a)/duen(a) (inofensivo).
No sé por qué te pones así, ha sido un chiste inocente: Txiste kaltebako bategatik halan ipintea be.
2adj., s. (Persona) que no es culpable
zintzo, zuzen, inozente, errubako/errugabe, hobenbaga/hobengabe, kulpabako/kulpagabe, errurik ez daukan(a) | dauen(a)/duen(a).
El acusado es inocente: Akusadua errubakoa da.
Soy inocente, no he robado nada: Garbi nago, ez dot ezer ostu.
3adj., s. (Persona) que carece de malicia
oso-osoko, maliziabako/maliziagabe, tolesbako/tolesgabe, koitadu, siniskor/sineskor (crédulo); simple inozente, xalo, garan, bakun, laño.
4adj./s.pl. En historia
umeak, haurrak.