Argazkia: Labayru Fundazioa
jite (bat) jit (bizk) Eu
1 iz.
inclinación, tendencia natural.
Gure bihotzeko jite eta joerak.
Txikitatik izan du bertsotarako jitea.
2 iz.
naturaleza, carácter, modo peculiar de ser.
Gaitz guztiek ez zioten jitea kiresten.
Bere jitea miresgarria zen.
sin izaera
3 iz. (pl.)
Lana handia da eta jiteak urriak.
4
erabili eite