Argazkia: Labayru Fundazioa
joder Es
1 interj. (vulg. malson.) Expresando rechazo, asombro, etc.
joder!, ostia!, kakazaharra!, kaka(mokordoa)!, koño!, zenteila! (frec. en plur.), (erre)kontxo!, demontre!, arraioa!, arranopola!; sólo indicando sorpresa hara!, ene [ba(da)/bada]!
2 vb. (vulg. malson.) Copular
narrua/larrua jo, -(r)i jo, estaldu/estali (ref. sólo a animales); expr txortea/txorta | untzea/iltzea jo, txortan | txotxoka egin, satsetan ibili | egin (clás.).
3 vb., vb. prnl. (vulg. malson.) Fastidiar o molestar
izorratu, gogaitu; irritar ernegau/ernegatu, amorratu; // sólo [vb.] -(r)i gogait | ernegau/ernegatu | amorratu eragin, ernegarazo/ernegarazi; sólo [vb. prnl.] aforrau/aforratu, gogait egin.
Las formas causativas se crean añadiendo a la raíz verbal -arazo/-arazi, y tb. en vizc. -azo al participio.
¡Que se jodan si pierden!: Galtzen badabe bere, aforrau daitezala!