Argazkia: Labayru Fundazioa
labrar Es
1 vb. Tallar o esculpir
landu, egin, zizelatu, pikau/pikatu (ref. a piedras).
El escultor labraba la madera con mucha paciencia: Irudigileak zura pazientzia handiz lantzen zuen.
2 vb. Cultivar la tierra
(lurra) landu | labrau/labratu, atxurtu/aitzurtu, atxurre(a)n/aitzurrean egin, iruli/irauli, maneau/maneatu, giau/giatu, (lurra) laboratu (clás.), eratzi (binar).
3 vb. Arar
iruli/irauli, goldatu, itailatu, areatu, exar egin.
Para sembrar la patata tenemos que labrar la tierra: Patatea ereiteko lurra goldatu behar dogu.
sin arar
4 vb. Forjar o conseguir
landu, ekarri, egin, ekin, ahalegindu (esforzarse).
Estudia para labrarse un buen porvenir: Etorkizunean bizibide ona izateko ikasten dau.
Se ha labrado una buena reputación entre sus colegas: Ospe ona egin dau lankideen artean.