Argazkia: Labayru Fundazioa
larri Eu
1 adj., adb.
Larri apartau zan teilatu puntatik jaustetik.
Estu eta larri deitu eutsien auzokoari.
Belu dala-ta larri dago.
Larri dabil, ea nonork zeozer egingo ete deutsan.
sin estu
2 adj.
Arau-hauste larria: Infracción grave.
Hutsegite larria: Falta grave.
Zor larriak pagau ezinik dabil.
Bekatu larriren bat daukazunean damutu egin beharko dozu.
sin grabe
3 adb.
Arpegia larri dauka; hori ez dago ondo.
Larri nago eta heldu eidazu, behera jausi baino lehen.
Larri dago eta kamamila-ura hartu beharko dau.
4 adj.
5 adj., adb.
Ondasun larri eta xeheak: Bienes inmuebles y muebles.
Letra larriak eta xeheak: Letras mayúsculas y minúsculas.
Gatz larria: Sal gorda.
Abere larria eta xehea: Ganado mayor y menor.
6 adb.
seguramente, con bastante certeza.
Sarriago birritan: larri-larri.
Horreek larri-larri bihar arte geratuko dira bertan.
Hemeretzi urte larri eukiko ditu.
7 adb.
a grandes rasgos, sin detallar.
8 iz.
malestar de estómago, indisposición; indispuesto -ta.
Larria kendu jakonean pozik ibili zan.
Hau da larria barruan sentitzen dodana.
9 iz.
Larriak emonda behearen gainera jausi da luze.
sin zorabio
10 iz.
Arimako larria.
Mozoloaren estu eta larriak nork esan? (F. Bilbao)
sin estutasun
11 iz.
Harri-larria: Guija, pedacito de piedra.