Argazkia: Labayru Fundazioa
orgullo Es
1 s.m. Exceso de estimación propia
harro(puz)keria, handiuste/hantuste, handi(puz)keria, handiespen, burueretxi/buruiritzi, burgoikeria, oilarkeria (fig.), ozarkeria, kabiduezin/kabituezin.
Con ese orgullo no vas a ningún lado, tienes que aprender a ser más humilde: Harrokeria horregaz ez zoaz inora, apalagoa izaten ikasi behar dozu. (bizk)
sin soberbia
2 s.m. Satisfacción grande
Habla con orgullo de sus logros: Harrotasunez berba egiten du beretu dituen lorpenak beretu dituela eta. (bat)
3 s.m. Amor propio
buru-estimu | -estimazino/-estimazio, harrotasun, buru-jaubetasun/-jabetasun (dignidad); peyor bere buruari gehiegi | larregi nahi izate(a) (precedido de gen. reflexivo), burukoitasun, buruzaletasun.
Le toman por tonto y han herido su orgullo: Tontotzat daukate eta horrek bere buru-estimua mindu du. (bat)