Argazkia: Labayru Fundazioa
pecado Es
1 s.m. En religión
pekatu/bekatu, hoben, orban (mancha).
Estar en pecado: Pekatuan/bekatuan egon.
Cometer pecado: Pekatu/bekatu | hoben egin.
El pecado de la impureza: Lohikeriazko pekatua.
esr El que habla mal de los otros puede oír sus pecados: Bertzez gaizki mintzo denak adi ditzake bere hobenak.
2 s.m. Comportamiento lamentable
hutsegite, oker | erru | hoben handi.