Argazkia: Labayru Fundazioa
perecer Es
1 vb. Morir
hil, bizia galdu, finitu, zendu; col tragau/tragatu, akabau/akabatu, garbitu, azkenak egin (expr.).
Pereció en un accidente: Istripu batean hil zen.
Perecieron al hundirse la barca: Txalupa hondoratzean galdu eben bizia.
2 vb. Acabarse
amaitu, bukatu, ezeztu/ezez(ta)tu, deuseztatu.
En ese momento todas sus ilusiones perecieron: Momentu horretan bere ilusio guztiak amaitu egin ziren.
Con el tiempo perecía su esperanza de conseguir un buen trabajo: Denborarekin lan ona aurkitzeko itxaropena deuseztatzen zihoan.