Argazkia: Labayru Fundazioa
referir Es
1 vb. Contar
La víctima refirió lo ocurrido a la policía: Kaltetuak gertatutakoa poliziari kontatu zion. (bat)
2 vb. prnl. Mencionar
aitatu/aipatu, ahotan hartu | erabili, izentau/izentatu, aipu izan, aipu egin, ahotu, gogoan izan, aumentau/aumentatu (col.); hablar o tratar ikutu/ukitu, -(r)en gainean berba egin, -(r)en gainean hitz egin, -(r)en gainean ari izan, -(r)i buruz ari izan, -(r)i buruz hitz egin.
En ningún momento se refirió a ese tema: Kontu hori aumentau be ez eban egin. (bizk)
En los agradecimientos se refirió particularmente a sus hijos: Eskerrak emateko orduan, seme-alabak aipatu zituen bereziki. (bat)
3 vb. prnl. Estar en relación
zerikusia | erlazinoa/erlazioa | harremana izan (tb. con euki/eduki), loturea euki/lotura eduki (tb. con izan), -(r)i egon | joan | egokitu (concernir).
Los verbos egon, joan y egokitu se usan en su forma sintética.
Es un asunto que solo les concierne a ellos: Haiei bakarrik dagokien kontua da. (bat)
Lo que dijo no se refería a lo que nosotros pensábamos: Esan ebanak ez eukan inolako zerikusirik guk pentsetan genduanagaz. (bizk)
4 vb. Remitir
-ra bialdu/bidali, -ra igorri.
Esta nota refiere a otra página del libro: Ohar honek liburuaren beste orri batera bialtzen dau. (bizk)
Cuando haces la búsqueda de esta palabra en el diccionario, te refiere a otra entrada: Hiztegian berba-sarrera hau bilatzen duzunean, beste batera igortzen zaitu. (bat)