Argazkia: Labayru Fundazioa
surco Es
1 s.m. Hendidura
arrakala, arrail(dura), pitzatu, pitzadura, kraskaila, irrikadura, artesi(tu), soia (frec. de los metales), erreka (fig.); frec. de la tierra itzebagi/itzebaki, sarraski; de la piel ebate, ebatune, ebagi/ebaki, arrain, txira, zaldi, urratu (tb. rasguño); intersticio, rendija zirrikitu, irrikitu/zirritu, zirristu, hirri(narte).
El campesino está trabajando cerca del surco: Baserritarra ildaska alboan dago beharrean.
2 s.m. Huella
errastu/arrasto, aztarna, lorratz; del arado ildaska, ildo, goldatz, zotaska; de las ruedas gurterrastu/gurtarrasto, errei, orgaska (de carro).
La tierra está llena de surcos: Lurra ildoz beteta dago.
3 s.m. Arruga
tximur(tura)/zimur(dura), izur.
Mi abuela tiene la cara llena de surcos: Amamak aurpegia tximurrez beteta dauka.