Argazkia: Labayru Fundazioa
trincar Es
1 vb. (col.) Atrapar o pillar
harrapau/harrapatu, atxilotu (encarcelar).
El tendero le trincó robando: Dendariak osten harrapau eban.
Le ha trincado la policía: Poliziek atxilotu dabe.
2 vb. (col.) Robar
ostu, lapurre(ta)n egin (cuando no se especifica objeto), ebatsi, lapurtu, arrobatu, bipildu <(saquear); tener la mano larga eskua luze erabili, -(r)i eskua luzatu.
3 vb. (col.) Beber
edan, zurrut | klink egin, zurrutean ari izan (estar bebiendo), hutsitu/hustu (vaciar).
Se ha trincado todo el vino él solo: Berak edan dau ardao guztia.
Se trincó el vaso de un trago: Tragu batez hustu zuen edalontzia.
Está todo el día trincando: Egun osoa emoten dau zurrutean.