Argazkia: Labayru Fundazioa
aterrorizar Es
1 vb., vb. prnl.
ikaratu, izutu, bildur-ikaratu/beldur-ikaratu, bildurtu/beldurtu, sustau/sustatu; acoquinar kikildu, uzkurtu, kubildu; // solo [vb.] bildurra emon/ beldurra eman, ikarea emon/ ikara eman, bildurra/beldurra | ikarea/ikara eragin; solo [vb. prnl.] bildurrak/beldurrak jo | hartu.
Las formas causativas se crean añadiendo a la raíz verbal -arazo/-arazi, y tb. en vizc. -azo al participio.
Me aterroricé al ver a aquellos niños en ese estado: Ikaratu egin nintzen ume haiek halako egoeran ikustean. (bat)