Argazkia: Labayru Fundazioa
cantar Es
1 s.m. Copla o breve composición
kanta, kantore (romance), eresi (poema histórico).
Cantar fúnebre: Eresia.
2 vb. Entonar
kantau/kantatu, abestu, kantuan jardun | ari izan, errepetidu/errepetitu, errepikatu, xaramelatu (modular), koplau/koplatu (en verso).
3 vb. Ref. a aves, producir sonidos armoniosos
txio | txinta | txorrotxio egin.
Cantar el gallo (oilarrak) jo, kukurruku jo | egin.
Cantar el cuco: kukuak jo, kuku egin.
4 vb. (col.) Atufar o heder
(hatsa | kiratsa) erion/jariatu (tb. con bota), sundea/sunda bota, hatsitu, kirastu.
¡Cómo cantan estos zapatos!: Zelako hatsa darien zapata honeei!
5 vb. (col.) Confesar o descubrir
autortu/aitortu, autor/aitor izan, konfesau/konfesatu, agertu, esan.
Después de insistir mucho, ha cantado todo lo que vio: Asko insistidu ostean autortu dau ikusi eban guztia.
sin escupir
6 vb. (col.) Confesar algo en un interrogatorio
esan, kontau/kontatu, bota, autortu/aitortu, salatu (acusar).