Argazkia: Labayru Fundazioa
confiar Es
1 vb. Encomendar
-(r)en esku | ardurapean itxi/utzi, -(r)en ga(i)ne itxi/-(r)en gain utzi, -(r)en pentzura | pentzuan itxi/utzi, -(r)i ardurea emon/ardura eman.
Le confió los niños: Umeak bere ardurapean itxi zituan.
2 vb. Esperar o creer
uste izan, pentsau/pentsatu, itxaron, [aux.]-(e)lakoa euki/eduki, [aux.]-(e)lakoan egon, espero | itxaro izan, iguriki.
Confiaba en que vinieran todos: Danak etorriko diralakoan egon naz.
Confío en que sí: Pentsau egiten dot.
3 vb. Fiar
fiau/fidatu, konfiantzea euki/konfiantza eduki (tb. con izan), fida izan, fio izan (col.), enzindu (clás.), -(r)en pentzuan | pentzura egon (estar a merced de).
No confío en ti: Ez naz zugaz bape fietan; ez naiz zutaz fidatzen.
sin fiar
4 vb. prnl. Tener excesiva seguridad
oso-osoan egon, konfiantza handi(egi)a izan | euki/eduki, fiau/fidatu.
Se confió y perdió: Oso-osoan egon zen irabaziko zuela, baina galdu egin zuen; konfiantzea euki eban handia baina, galdu egin eban.