Labayru Hiztegia

decencia Es

1 s.f. Honradez o dignidad

zintzotasun, arteztasun, zuzentasun, prestutasun, garbitasun; respeto lotsa(tasun), ahalke(tasun), herabe(tasun), begirune.

A menudo la decencia resulta ser amiga del pobre y enemiga del rico: Pobreak lagun dau zintzotasuna sarri, aberatsak, ostera, etsai.

Ese país lo que necesita es una pizca de decencia política, nada más: Herri horrek zintzotasun pitin bat behar du politika arloan, besterik ez.

2 s.f. Honestidad o pudor

onestidade/onestitate, onestasun, garbitasun, ohore(z)tasun, lizuntasun | lohitasun | za(n)tartasun eza; respeto lotsa(tasun), ahalke(tasun), herabe(tasun), begirune.

¿Cómo te atreves a hablar de decencia tú, que a todas has sido infiel? ¡Qué valor!: Neska-lagun guzti-guztiei guzurra esan eta, nork eta hik onestidadea gora eta onestidadea behera? Holakorik!

sin decoro

3 s.f. Compostura

eratasun, modu | era on, zehaztasun, apaltasun (modestia); aliño garbitasun, txukuntasun, apaintasun.

Lo primero que observo es la decencia del trabajador, tanto física como moral: Lehenengo-lehenengo beharginaren garbitasunari begiratzen deutsat, bai gorputzezkoari bai espirituzkoari.

4 s.f. Conveniencia

egokitasun, ganorazkotasun, balio(tasun) (valor).

No discuto la decencia de los cursos en sí, pero tengo mis reservas respecto del nivel de los profesores: Kurtsoen euren egokitasuna onartzen dut, zalantzak ditut, ostera, irakasleen mailaz ari izanez gero.