Labayru Hiztegia

Iruzkinak eta proposamenak

derrumbar Es: 1 vb., vb. prnl. Demoler

erraustu, errautsi, erauzi, suntsitu; destrozar birrindu, hondatu, txikitu, hausi/hautsi; // solo [vb.] (behera | lurrera) bota, eratsi/eraitsi, goibeheratu, jaurti, lurreratu, triskau/triskatu; solo [vb. prnl.] (behera | lurrera) jausi (tb. con etorri y erori), amildu, ikurri, birringatu.

Un corrimiento de tierras ha derrumbado la choza de la montaña: Munurratu batek basoko txabolea bota dau.

Está a punto de derrumbarse: Noiz eroriko dago.

: 2 vb., vb. prnl. Precipitar

erroiztu, doilortu, burkaiztu; // solo [vb. prnl.], caer jausi, erori, amildu, lurreratu.

Estaba hablando con nosotros y de repente se derrumbó: Geugaz berbetan egon zan eta bat-batean lurrera jausi zan.

: 3 vb., vb. prnl. (fig.) Hundir moralmente

abaildu, gainbeheratu, adorebagatu/adoregabetu, bihozbakotu/bihozgabetu; // solo [vb.] lur jota itxi/utzi, -(r)i bihotza hausi/hautsi | eroan/eraman (causar pena); solo [vb. prnl.] lur jo, zarbaildu; estar hundido lur jota egon, mandoak hilda egon (expr.); desanimarse gogoa | adorea galdu, -(r)i gogoa urritu | hotzitu/hoztu.

El despido lo derrumbó por completo: Kaleratzeak lur jota utzi zuen.

sin desmoronar, flaquear