Argazkia: Labayru Fundazioa
despojar Es
1 vb. Quitar o privar
-(r)i (jaubetza/jabetza) kendu, murri(z)tu/murriztu, arrobatu (usurpar); ref. a pelos, hojas o cortezas uldu, larrakitu; ref. al dinero; col lumatu, narrutu/larrutu, aldekoagaz itxi/aldekoarekin utzi (dejar con lo puesto), bipildu, muskildu (ref. a juegos y apuestas).
Lo despojaron de todo lo que tenía: Eukan guztia kendu eutsien.
2 vb. prnl. Ref. a ropas, quitarse
Se despojó del jersey porque tenía mucho calor: Jersea erantzi eban bero handia eukalako.
3 vb. prnl. Desprenderse de o renunciar a
itxi/utzi, [sust.] + barik geratu/[sust.]-(r)ik gabe geratu (tb. con gelditu y lotu), -(r)i uko egin, gabetu.
Se despojó de sus posesiones: Ondasunak itxi zituan.