1 vb., vb. prnl. Unir formando pareja
batu, binandu, binatu/bina(ka)tu, paretu/pare(ka)tu, kidetu, bikotea(k) egin, bikote | kide egin, ezkondu (casarse), ernaldu (aparear); // sólo [vb. prnl.] bikoiztu.
Han sido amigos de toda la vida y ahora se han emparejado: Gazte-gaztetatik lagunak izan dira eta orain bikote egin dira.
