Argazkia: Labayru Fundazioa
enrojecer Es
1 vb. Poner de color rojo
gorritu, -(r)i kolore gorria emon/eman, goritu (ref. a metales).
2 vb., vb. prnl. Ruborizar
lotsaz | lotsarren gorritu, (koloreak) gorritu, (lotsaz) gorri-gorri ipini | jarri; avergonzar lotsa(ri)tu, ahalketu; // sólo [vb.] -(r)i gorri-gorri ipini | jarri | parau/paratu eragin; avergonzar -(r)i lotsatu eragin, -(r)i lotsea/lotsa eragin; sólo [vb. prnl.] (lotsaz) gorri-gorri parau/paratu, herabe | ahalke izan.
Las formas causativas se crean añadiendo a la raíz verbal -arazo/-arazi, y tb. en vizc. -azo al participio.
Enrojeció al oír su nombre: Bere izena entzun ebanean gorritu egin zan; bere izena entzun eta gorri-gorri parau zan.
No sigas que lo vas a enrojecer: Ez egiozu ekin, lotsatuazo egingo deutsazu eta.