Argazkia: Labayru Fundazioa
fastidiar Es
1 vb. prnl. (col.) Aguantarse
konformau/konformatu, etsi, jasan, eroan/eraman, irozo, iraun, burutu, pairatu, aguantau/aguantatu.
Es una pena pero habrá que fastidiarse: Penea da baina konformau egin beharko dogu.
2 vb. prnl. (col.) Cansarse o aburrirse
gogait egin, gogaitu, aspertu, abrozidu, kantsau/kantsatu, nekatu, urgoitu, nardatu, unatu.
3 vb., vb. prnl. (col.) Estropear
izorratu, kakaztu, hondatu, (alperrik/alferrik) galdu; // sólo [vb.] -(r)i kalte egin; sólo [vb. prnl.], averiarse matxuratu, kaltetu, ibili ez (no funcionar).
Lo siento pero el ascensor se ha fastidiado, tendréis que subir andando: Sentitzen dut baina igogailua ez dabil eta oinez igo beharko duzue.
sin incordiar
4 vb., vb. prnl. Molestar o disgustar
gogaitu, ernegau/ernegatu, amorratu, izorratu (col.); // sólo [vb.] -(r)i gogait | ernegau/ernegatu eragin, ernegarazo/ernegarazi; sólo [vb. prnl.] gogait egin, aforrau/aforratu (vulg.); sentar mal -(r)i gustau/gustatu ez, -(r)i ondo parau ez/-(r)i ongi paratu ez.
Las formas causativas se crean añadiendo a la raíz verbal -arazo/-arazi, y tb. en vizc. -azo al participio.
Le fastidió que no le dijeran nada: Ez jakon ondo parau berari ezer ez esatea.