Argazkia: Labayru Fundazioa
holgar Es
1 vb. Sobrar
alperrekoa/alferrekoa izan, beharrik izan ez, sobran/soberan egon.
Huelga decir por quién fue inventado, ¿no?: Hau nork asmau eban esan beharrik ez dago, ezta?
Huelgan las excusas: Atxakiak alperrekoak dira.
2 vb. Estar ocioso
egonean | alperkerian/alferkerian | nagikerian egon (tb. con bizi e ibili), ezer [be(re)] egin barik egon/ezer (ere) egin gabe egon, gangulen-mangulen ibili.
Se pasa los días holgando: Hori alperkerian bizi da; ezer be egin barik emoten ditu egunak horrek.
3 vb. prnl. Alegrarse
poztu, alaitu, poza hartu, alegratu, alegeratu, olgau/olgatu, argitu.
Me huelgo de que estés a mi lado: Pozten naz zu nire ondoan egoteaz.
4 vb. prnl. Entretenerse o divertirse
ondo pasau/ongi pasatu, dibertidu/dibertitu, olgau/olgatu, jolastu, jostatu, entretenidu/entretenitu, jolasean jardun | ibili | ari izan.
De pequeño nuestro hijo se holgaba con cualquier juego: Txikitan gure semeak ondo pasetan eban edozertara olgauta be; gure semea txikitan edozein jolasekin jostatzen zen.