Argazkia: Labayru Fundazioa
jalar Es
1 vb. (col.) Comer con mucho apetito
iruntsi/irentsi, sausta-sausta jan, aho(a) betean jan, klikatu.
2 vb. (col.) Correr o salir deprisa
arineketan urten/irten, hanka | ospa egin (largarse).
El atracador echó a jalar en cuanto escuchó la sirena: Lapurra arineketan irten zen sirena hotsa entzun zuenean.
3 vb. (col.) Tirar
tiratu, tira egin.
El jinete jaló con fuerza de las bridas del caballo: Zaldizkoak gogor tiratu zuen zaldiaren hedeetatik.
sin halar