Argazkia: Labayru Fundazioa
lamentar Es
1 vb. Sentir pena o disgusto por algo
[-(r)i] sentidu/sentitu, nahigabetu, atsekabetu, atsekabea hartu/atsekabe(a) hartu, penau/penatu, tamaldu; arrepentirse damu | garbai | urriki izan, [-(r)i] damutu | garbatu | urrikitu.
La gente del pueblo lamentó la muerte de los tres trabajadores: Herriko jenteari sano sentidu jakon hiru beharginen heriotzea.
2 vb. prnl. Quejarse
kexau/kexatu, errenkurea hartu/arranguratu, zinkurinatu, intziri egin, kexaz | kexaka | intzirika ibili (tb. con egon), ahuendatu; fig hiletea/hileta | koitea/koita jo, erosta | lantua egin (tb. con jo), erostaka ibili.
Se lamentó de la pasividad de sus alumnos: Ikasleen itxitasuna dala-ta, kexaz ebilen.
Ése siempre está lamentándose: Hori beti dago hiletea joten.
sin doler