Argazkia: Labayru Fundazioa
loco -ca Es
1 adj. Enamorado o colado
guztiz maitemindu(rik) | enamorau(ta)/enamoratu(ta), txora-txora egin(da) (expr.).
Está loco por esa chica: Neska horrekin zeharo maitemindurik dago; neska horrek txora-txora eginda dauka.
2 adj. Ajetreado o movido
zoratu(ta), erotu(ta); // sólo [adv.] nora ezean/noraezean, nora barik/noragabe; expr zuztar barik/zuztar(rik) gabe, ganora barik/ganora(rik) gabe;.
La brújula se ha vuelto loca: Iparrorratza nora barik dabil.
3 adj. Muy grande
oso | sano handi, sekulako, egundoko/egund(ain)oko, itzel(ezko), izugarri(zko), ikaragarri(zko), makal (irón.).
Has tenido una suerte loca: Zorte itzela izan duzu; ez dozu, ba, suberte makala izan!
4 adj., s. (Persona) demente o enajenada
zoratu(ta), erotu(ta), aldizto (avenado); expr (burutik) jo(ta), burutik egin(da), harrak jo(ta); // frec. [sust.] zoro, ero, burutiko, burtzoro.
Está loco, no le hagas ni caso: Burutik dago, ez egiozu jaramonik be egin.
El único loco aquí eres tú: Zeu zara hemengo zoro bakarra.
5 adj., s. (Persona) imprudente o insensata
burubako/burugabe, zentzunbako/zentzugabe, zoratu(ta), erotu(ta); expr jo(ta), burutik egin(da), harrak jo(ta); // frec. [sust.] zoro, ero, burutiko, burtzoro.
¿Qué haces? ¿Estás loco?: Zer egiten zabilz? Burutik eginda zagoz ala?
Conduces como un loco: Burutikoak manejetan dau kotxea horretara.