Argazkia: Labayru Fundazioa
reanimar Es
1 vb., vb. prnl. Restablecer las fuerzas
bizkortu, indarbarritu/indarberritu, sendotu, indartu, azkartu, gogortu, indartsutu, bortiztu; // sólo [vb. prnl.] gorbiztu, koskortu (gralm. ref. a niños).
Cuando estoy sin fuerzas tomo chocolate para reanimarme: Indar barik nagoanean txokolatea jaten dot bizkortzeko.
2 vb., vb. prnl. Restablecer el conocimiento
konorte(ra)tu, bizkortu, suspertu; // sólo [vb.] senera | konortera | onera | berbara ekarri; sólo [vb. prnl.] senera | onera | konortera | berbara etorri, konortera bihurtu, zentzuna/zentzua hartu.
El socorrista consiguió reanimar al niño: Sorosleak umea bere onera ekartea lortu eban.
3 vb., vb. prnl. (fig.) Dar o cobrar ánimos
adoretu, bihoztu, azkortu, animau/animatu; // sólo [vb.] -(r)i adorea | bihotz | esportzu emon/eman, -(r)i arnasea emon/-(r)i arnasa eman; sólo [vb. prnl.] adorea | bihotz | esportzu hartu.
Le reanimó la visita de su antiguo amigo: Aspaldiko laguna ikusteak adorea eman zion.
sin consolar