Argazkia: Labayru Fundazioa
roña Es
1 s. (col.) Avaro
(esku)eutsi | siku, eskulabur, tximur/zimur, zal/zail, ziskuestu, zeken, zikotz/zikoitz, bekaizti; usurero lukurreru/lukurari, diruzale, dirukoi, diru-gose | -egarri (expr.).
Alguna vez tendrás que pagar tú, ¿no?, ¡qué roña eres!: Nozonoz zeuk be pagau beharko dozu, ezta? Bazara ba zekena!
sin roñica
2 s.f. Suciedad pegada fuertemente
lohikeria, lohi(garri), zikinkeria, herdoil, txarrikeria/txerrikeria, uger, ikuzkakeria, kuxidade, satsukeria, za(n)tarkeria, zolda.
Es una vergüenza que su madre no le haga lavarse, ¡tiene una roña!: Lotsagarria da amak garbituazo ez egitea, umeak daukan lohikeriagaz!
sin mugre
3 s.f. Óxido de los metales
uger, herdoil(dura), sarra.
sin mugre
4 s.f. (col.) Roñosería
zekenkeria, zikozkeria/zikoizkeria, zuhurkeria.
Sus regalos son una porquería, siempre los hace con roña: Horren erregaluak eskasak baino eskasagoak dira, beti erosten ditu-eta zekenkeriaz.
5 s.f. En botánica
gorrin/gorrina, uger, orbel, herdoil, eldekorri, elgorri, gorrien.