Argazkia: Labayru Fundazioa
trastornar Es
1 vb. Alterar o cambiar
aldatu, nahastau/nahastatu, nahastu, nahasi, nahaspilatu, gorabeheratu; trastocar hondatu, hankaz | azpiko(a)z gora ipini (tb. con jarri y parau/paratu).
Has trastornado mis planes: Nire asmo guztiak hondatu dozuz.
Todo se trastornó de un día a otro: Dana parau zan hankaz gora egun batetik bestera.
2 vb. Causar molestia
ataza | arazo | enbarazu (handia) izan.
Si no te trastorna mucho, acompáñala: Zuretzat ataza handiegia ez bada, lagundu egiozu.
3 vb., vb. prnl. Perturbar la mente
zoratu, erotu, -(r)i burua nahastau/nahastatu; alterar asaldatu, azorau/azoratu; // sólo [vb.] -(r)i burutik eragin, -(r)i zoratu | erotu eragin; sólo [vb. prnl.] burua galdu, burutik jota | eginda egon.
Las formas causativas se crean añadiendo a la raíz verbal -arazo/-arazi, y tb. en vizc. -azo al participio.
Se trastornó por completo al recibir aquella mala noticia: Burua garbian galdu eban barri txar ha jakin ebanean.