Argazkia: Labayru Fundazioa
virtud Es
1 s.f. Cualidad positiva
birtute/bertute, doe/dohain, onbide, onoi(men), onoidade (clás.).
Virtudes y vicios: On-gaitzak.
La bondad es su mayor virtud: Ontasuna da harek duen bertuterik handiena.
2 s.f. Poder, eficacia o fuerza
indar, eragindura, ahal(men), gaitasun, -garri, -tasun.
Estas plantas tienen virtudes curativas: Landareok sendagarriak dira; landare hauek sendatzeko ahalmena dute.