Argazkia: Labayru Fundazioa
betizu (bat) betuxu (bizk) Eu
1 iz. Zool.
vaca montaraz; ganado vacuno salvaje, no domesticado.
Betizuek uztarrirako ez dute balio: Las vacas montaraces no valen para enyugar. (bat)
Betizuren batzuk sartu ei zaizkigu kortabasoan: Se nos han metido algunas vacas montaraces en el sel. (bat)
2 adj.
Gizon hura, barnekoia, ausardia gutxikoa eta betizu samarra zen: Ese hombre era introvertido, cobarde y bastante huraño. (bat)
sin zaputz