Argazkia: Labayru Fundazioa
burua hartu Eu
1 ad. lok., ad. deutso
fascinar, ocupar el pensamiento, pensar solo en.
Hiriak eta hiriko liluramenduek burua hartua zuten: Quedó fascinado por la ciudad y sus encantos. (bat)
2 ad. lok., ad. deutso
ofuscar, subírsele a la cabeza, afectar a la cabeza.
Haserreak burua hartuta egoan eta ez ekian zer egiten eban: Ofuscado por el enfado, no sabía lo que hacía. (bizk)
Ardoak burua hartu dio: El vino se le ha subido a la cabeza. (bat)